‹ Geri

UYUŞTURUCU SUÇLARI SAVUNMA AVUKATINA ULAŞMAK İÇİN TIKLAYIN

T.C. Yargıtay 8.CEZA DAİRESİ Esas:2024-796 Karar:2024-3339 Karar Tarihi:22.04.2024

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, temyiz istemlerinin süresinde olduğu, temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (5271 sayılı Kanun) 299 uncu maddesinin birinci fıkrası gereği takdîren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKİ SÜREÇ

A. İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının, 07.06.2021 tarihli ve 2021/21846 Esas, 2021/50553 Soruşturma sayılı iddianamesi ile sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası ile dördüncü fıkrasının (a) ve (b) bentleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.

B. İzmir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 06.10.2022 tarihli ve 2021/132 Esas, 2022/284 Karar sayılı kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan 15 yıl hapis ve 45.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

C. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 26. Ceza Dairesinin, 25.11.2022 tarihli ve 2022/2971 Esas, 2022/3236 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık ve müdafiinin temyiz istemleri;

1. Eylemin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturacağına,

2. Sanık hakkında takdiri indirimin uygulanmamasının gerekçesinin yetersiz olduğuna,

3. Sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR

Temyizin kapsamına göre;

A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü

Sanığın üzerinden paketçikler halinde kokain ele geçirildiği olayda; ele geçirilen uyuşturucu maddelerin hassas terazi ile tartım neticesinde birbirlerine yakın miktarlarda meşelenmiş olarak ele geçirilmiş olması, çok sayıda meşenin bulunması, ele geçirilen maddenin kokain olduğunun tespiti karşısında hurdacılık ve çiftçilik yaparak geçimini sağladığını söyleyen sanığın geliri ile üzerinde bulunan uyuşturucu maddenin miktar ve fiyat itibari ile sosyal ve ekonomik durumuna uygun olmaması hususları birlikte değerlendirildiğinde sanığın kendisini suçtan kurtarmaya yönelik soyut nitelikteki beyanına itibar edilmeyerek eyleminin uyuşturucu madde ticareti suçunu oluşturduğu gerekçesiyle sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.

B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü

İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgular konusunda, Bölge Adliye Mahkemesince, isabetsizlik görülmediği gerekçesiyle sanık ve müdafiinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE

İlk Derece Mahkemesinin ve Bölge Adliye Mahkemesinin suçun vasfına ve sübutuna ilişkin takdirlerinde bir isabetsizlik bulunmadığı, etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanma koşullarının oluşmadığı anlaşılmakla sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümde açıklanan gerekçeler, tüm dosya kapsamına göre usul ve kanuna uygun bulunarak, hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.

V. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 26. Ceza Dairesinin, 25.11.2022 tarihli ve 2022/2971 Esas, 2022/3236 Karar sayılı kararında sanık ve müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden, 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca İzmir 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 26. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.04.2024 tarihinde karar verildi.