‹ GERİ

ceza savunma avukatına ulaşmak için tıklayınız

çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan beraat 

T.C. Yargıtay 8.CEZA DAİRESİ Esas:2022-1461 Karar:2024-658 Karar Tarihi:23.01.2024

Sanık hakkında bozma üzerine verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Gölbaşı (Ankara) Cumhuriyet Başsavcılığının 05.01.2017 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan dava açılmıştır.

2. Gölbaşı (Ankara) 2.Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.12.2017 tarihli kararı ile sanık hakkında çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan beraat kararı verilmiştir.

3. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin, 05.07.2019 tarihli kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılan vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne karar verilerek ilk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile 3.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

4. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin, 05.07.2019 tarihli kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 14.06.2021 tarihli kararı ile ''basit yargılama usulünün değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması'' nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

5. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin, 02.02.2022 tarihli kararı ile sanık hakkında çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan suçundan, 3.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık müdafiinin temyiz istemi; suç işleme kastının bulunmadığına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR

1. Dava konusu olay, sanık ile katılanın aralarındaki geçimsizlik nedeniyle boşandıkları ve müşterek çocukları Deniz'in velayetinin katılan anne ...'a verildiği, sanığın, velayet yetkisi kendisinde olmadığı halde mağdur çocuğu katılana teslim etmeyerek çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.

2. Katılan ile sanığın Ankara 7. Aile Mahkemesinin 24.03.2016 tarihinde kesinleşen 2015/322 Esas, 2015/809 Karar sayılı ilamı ile boşandıkları, müşterek çocukları 26.06.2010 doğumlu ...'ın velayetinin annesine verildiği anlaşılmıştır.

Temyizin kapsamına göre;

A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü

Ankara 5.Aile Mahkemesinin 2017/155 Esas sayılı dosyasının incelenmesinde dosyada mevcut psikososyal değerlendirme raporu ile mağdurun velayeti annesinde olmasına rağmen babası ile birlikte kaldığının, yerinde yapılan araştırmalarda babası ile birlikte olduğu evde daha rahat hareket ettiğinin anlaşılması ve katılanın, çocuğun mahkeme kararı dışında babasının yanında kalmasını açıklayamaması karşısında; sanığın kastının çocuğu kaçırmak olarak değerlendirilemeyeceği gerekçesiyle atılı suçtan beraatine karar verilmiştir.

B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü

Katılan ile sanığın müşterek çocukları ...'ın velayetinin suç tarihinde annesinde olması ve tanık U.M.'nin katılan ile sanığın odasında bulundukları sırada sanığın \"burda konuşulacak bir şey yok\" diyerek çocuğu alıp arabayla hızla uzaklaştığı, katılanın ise arabanın önüne geçip engel olmak istediğini beyan ettiği anlaşılmakla; sanığın velayeti annesinde olan 6 yaşındaki çocuğu kaçırmak suretiyle suçu işlediği sabit olduğundan yerel mahkemenin beraat hükmü kaldırılarak, sanığın cezalandırılmasına karar vermiştir.

IV. GEREKÇE

Katılan ve tanık beyanları, Ankara 7. Aile Mahkemesinin 24.03.2016 tarihinde kesinleşen 2015/322 Esas ve 2015/809 Karar sayılı ilamı ile dosyadaki tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde; sanığın, suç tarihi olan 30.11.2016 tarihinde velayeti annesinde olan çocuğu kaçırmak suretiyle üzerine atılı suçu işlediği anlaşılmakla sanık hakkında kurulan hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR

 

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin, 02.02.2022 tarihli ve 2021/560 Esas sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Gölbaşı (Ankara) 2.Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmek üzere gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23.01.2024 tarihinde karar verildi.