T.C. Yargıtay 2.HUKUK DAİRESİ Esas:2023-3376 Karar:2024-33 Karar Tarihi:09.01.2024
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava/cevaba cevap dilekçesinde özetle; davalı erkeğin müvekkiline fiziksel ve ekonomik şiddet uyguladığını, aşırı cimri olduğunu, hakaret edip eşini ve etrafındakileri küçümseyip aşağıladığını, çocuklarla da sorun yaşadığını, cinsel yönden kötü oluşunu müvekkilini suçlayarak kapatmaya çalıştığını, sebepsizce evden kovduğunu belirterek tarafların boşanmalarına, 250.000,00 TL maddî, 250.000,00 TL manevî tazminata, aylık 3000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
1.Davalı cevap dilekçesinde özetle; iddiaların asılsız olduğunu, arkadaş çevresinin etkisiyle sigara ve içki içmeye başlayıp eve geç geldiğini, nedeni sorulduğunda agresif tavırlar sergileyip hakaret ettiğini, anne ve eş olarak sorumluluklarını ihmal ettiğini, kendi kazancını sadece kendi ihtiyaçları için kullandığını, evin ve çocukların tüm ihtiyaçlarıyla müvekkilin ilgilendiğini, bir senedir kadının yatakları ayırdığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
2.Davalı erkek vekili ikinci cevap dilekçesinde özetle; davadan sonra 27.03.2020 tarihinde davacının müvekkilini haksız yere şikayet ettiğini ve uzaklaştırma kararı aldığını, kapı kilidini değiştirdiğini, hakaret dolu mesajlar attığını belirterek buna ilişkin delillerini ibraz etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davalı erkeğin ekonomik şiddet uyguladığı, \"sen kimsin, kaç para alıyorsun, ben olmasam bir hiçsin\" gibi sözlerle davacı kadını küçümsediği ve aşağıladığı, tehdit ettiği, baskı uygulayıp fiziksel şiddet uyguladığı, birliğin sarsılmasında tam kusurlu olduğu gerekçesi ile tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, kadının aldığı emekli maaşının onu yoksulluktan kurtarmayacağı gözetilerek aylık 1.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, koşulları oluştuğundan 20.000,00 TL maddî, 15.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; kadının emekli olduğunu, kendi adına kayıtlı evde oturduğunu, müvekkilinin ise sadece emekli olduğunu, tedbir nafakasının tamamen kaldırılması gerektiğini, eksik inceleme ile karar verildiğini belirterek davanın kabulü, kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesi istemi ile istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek vekili özetle; istinaf sebeplerini tekrarla davanın kabulü ve fer'îleri yönünden kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, açılan boşanma davasında taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamında imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik var ise kusurun kimden kaynaklandığı, davanın kabulünün gerekip gerekmediği, kadın yararına hükmedilen nafakalar ve tazminatlar noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Kanunun 190 ıncı, 194 üncü, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü, 6 ncı ve 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 169 uncu maddesi, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkraları, 175 inci maddesi. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen ..., tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
09.01.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
© 2017- 2023
Maya Avukatlık Bürosu.
Tüm hakları saklıdır.